TUITJENHORN - Vrijdag 16 mei a.s. zal om 19.50 uur in de Harenkarspelhal in Tuitjenhorn voor de laatste keer het witte tricot van zaalvoetbalteam Bouwbedrijf F.J. Vos te bewonderen zijn. Een uniek sponsorschap van maar liefst 21 jaar als de best denkbare vorm van reclame en klantenbinding heeft ervoor gezorgd dat hoofdsponsor Frans Vos, samen met 'First Lady' Dorien, vanaf komende zomer als een God in Frankrijk van zijn welverdiende pensioen kan gaan genieten. Wat rest zijn de onvergetelijke herinneringen aan een prachtige voetbalreis langs alle sporthallen, kantines en kroegen in de regio, en die het vriendenteam na vele kampioenschappen en promoties uiteindelijk van de 8e naar de 3e klasse SZVV bracht.



Café Uncle Sam

In de zomer van 2004 nam bouwgigant Frans Vos, zelfbenoemde sheriff van Kerkbuurt, een flinke hijs van zijn dikke sigaar en keek nog maar eens tevreden om zich heen. Aan de meterslange stamtafel zat een tiental jonge soldaten met vuur in de ogen. Stuk voor stuk in de kracht van hun voetballeven en met een schat aan ervaring in de hoogste teams van Hollandia T. Het zojuist onthulde masterplan was duidelijk: in de geest van die andere illustere piratenvereniging, FC Pandora, werd de aanval op gevestigde namen als FC De Ruif en VIOS '79 definitief geopend.

Als vereniging zonder vaste woon- of verblijfplaats werd sporthal De Groet geconfisqueerd als trainingsaccommodatie. De allereerste training op een doordeweekse donderdagavond bij 'Aris Bombaris' zette direct de toon. Een welverdiende pint na afloop bij café Uncle Sam smaakte zo vreselijk goed dat het complete gezelschap pas om 04.00 uur 's nachts laveloos de Dorpsstraat op rolde. Het bleek een voorbode voor vele mooie avonden en net zoveel zware ochtenden.


Vrouwelijke aandacht


Bouwbedrijf F.J. Vos bestormde in zijn eerste jaren op maniakale wijze de voetbalpiramide van de SZVV. Het feit dat de ploeg vrijwel altijd op de meest beroerde tijden op de maandagavond in actie kwam, deerde niemand. Het weekend werd simpelweg met een dag verlengd, maar het grootste voordeel was de uitgebreide aanwezigheid van vrouwelijk schoon op de tribunes. Zeker bij uitwedstrijden in Schagen zaten blondines en brunettes, soms mooier dan verwacht, maar vaak ook niet, in rijen dik op de tribunes om met rode blosjes op de wangen hun minnaars van het voorgaande weekend te aanschouwen. De bronstige talenten van F.J. Vos lieten zich al deze vrouwelijke aandacht graag welgevallen.

Internationale transfers


Hoewel de selectie anno 2025 nog altijd een flink aantal leden van het eerste uur kent, hebben zich in de afgelopen jaar meerdere (inter)nationale transfers voorgedaan. Keeper Remco Kieft koos als eerste het ruime sop. Gevoelig als ie altijd was voor vrouwelijke avances, gooide hij plotsklaps zijn handschoenen op Kerkbuurt door de brievenbus en reed in 1 rechte lijn door naar Landgraaf, om zich daar in de veilige schoot te werpen van een Limburgse schone. Gelukkig werd met Bram Moras direct een adequate vervanger aangetrokken. Een mooie man van weinig woorden, maar net als Kieft als keeper gezegend met een flink afweergeschut onder de lat.

Australië


Mathijs Bil maakte het echter nog veel bonter. De linksbuiten ging op proefverlof in Australië. In gezelschap van de latere 'Bomber' van F.J. Vos, Kees v/d Berg, leefde het duo ruim een half jaar op bruine bonen uit blik, sleet bloedhete dagen op allerlei vuile plantages, om zichzelf in de avonduren tegoed te doen aan emmers goedkoop bier en vrouwen van allerlei nationaliteiten. Bil heeft het shirt van F.J. Vos nooit meer om zijn schouders gehangen. Hij leidt inmiddels een teruggetrokken bestaan met zijn gezin in de Australische outback.

Sokken uit Siberië


Ook Kees v/d Berg, knuffelbeer van Tuitjenhorn, slaat binnenkort zijn vleugels uit. De voormalig spits, voor wie Frans Vos speciale sokken uit Siberië moest bestellen i.v.m. zijn kolossale kuiten, bekleedt deze zomer een prachtige boerderij en Bed & Breakfast langs de Elfstedentochtroute in Friesland. Tip: vanaf komend najaar is hij met zijn gezin te zien in het populaire tv-programma 'Het Roer Om'.

Maar wie er ook vertrok, steeds stonden hun opvolgers een dag later smekend bij de familie Vos op de stoep. Of zij nu de gebroeders Burger, Buter of Hollenberg heetten, het witte shirt had altijd een magische aantrekkingskracht op de beste voetballers van Tuitjenhorn. Ook Richard Hoogeboom genoot met volle teugen wanneer hij als invaldoelman het team uit de brand kon helpen en zijn eigen verdedigers luidkeels het vuur aan de schenen kon leggen.

Verliezen van oude gasten?

Mooi waren ook de momenten waarop de strijd werd aangegaan met de stuk jongere teams van FC De Vriendschap. Driftige jonge knapen als Remon Schoorl, Jordy Hoorn en Kick Glas dachten vaak een gemakkelijke avond te beleven tegen F.J. Vos, maar kwamen meestal van een koude kermis thuis. Coaches die woest met jasjes begonnen te smijten en teksten als 'Hoe kunnen we nou in godsnaam van deze oude gasten verliezen?', lieten de biertjes en bruine fruitschaal na afloop nog beter smaken.

Maisrun


Dankzij al deze sportieve exposure klotste het geld bij de familie Vos op Kerkbuurt al snel tegen de plinten op. Frans ging een dag minder werken, kocht een motor en de jaarlijkse zaalvoetbaluitjes waren befaamd en berucht. Het landgoed van de familie Vos werd meermaals omgetoverd tot barbecueparadijs en menig artiest mocht in de garage van de huisheer zijn kunsten vertonen. Traditiegetrouw eindigde de avond met de jaarlijkse 'maisrun'. Iedere speler werd uitgedaagd om vanaf Stroet in 1 lange sprint 1,4 kilometer door het maisveld richting de achtertuin van de Vossen aan Kerkbuurt te spurten. Frans en Dorien schonken op zo'n moment op hun veranda de glazen nog maar eens vol en zagen dat het goed was.

Overname


Na een schitterende periode klinkt binnenkort dan toch het eindsignaal voor deze roemrijke zaalvoetbalvereniging. Vrijwel de voltallige selectie heeft echter de ambitie uitgesproken om minimaal tot hun 50ste levensjaar de zaalvoetbalkicksen te blijven onderbinden, net zolang tot hun eigen kinderen zijn klaargestoomd om het stokje over te nemen. Hoewel het zeer grote schoenen zijn om te vullen, hebben zich inmiddels meerdere kapers, waaronder een van de grootste bouwbedrijven uit de regio, zich gemeld met een overnamebod.

Kortom, voetballiefhebbers, maar vooral moeders en dochters uit de regio hoeven zich gelukkig geen zorgen te maken dat zij deze sportieve adonissen zullen moeten gaan missen. Een oude vos verliest immers wel zijn haren, maar niet zijn streken....

Op de foto: Achter: coach Niels Duinmaijer, Erik Ooms, Ted Hollenberg, Menno Adema, Rory Burger, Kevin den Das, Gijs Dijkman en Pieter Vos.

Voor: Jeffrey Bakker, Cas Mooij, Bram Moras, Danny Burger, Jesper Buter en Bertrin de Kraker